استفاده از لوله صنایع شیری در کارخانه های عمارات ممنوع اعلام شد

لوله کشی به عنوان یک مخزن تحت فشار در سیستم های لوله کشی طبقه بندی می شود و معمولاً گازها یا سیالات را حمل می کند.

لوله صنایع شیری با قطر اسمی و برنامه زمان بندی آنها مشخص می شوند یا ضخامت دیوار نیز نامیده می شوند.

قطر اسمی کمیتی است که توسط موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) استاندارد شده است و نباید با بسیاری از استانداردهای رزوه هایی مانند NPT و NPSC اشتباه گرفته شود.

تولید قطر اسمی از 1/8 اینچ تا 12 اینچ متغیر است و بر اساس یک قطر خارجی اسمی از قبل استاندارد شده است که اندازه گیری آن با اندازه گیری قطر خارجی لوله متفاوت است. در نتیجه:

لوله به عنوان یک مخزن تحت فشار در نظر گرفته می شود که سیالات یا گازها را هدایت می کند در حالی که لوله بیشتر برای اهداف ساختاری استفاده می شود.

در لوله، قطر اسمی با قطری که از طریق اندازه گیری به دست می آید مطابقت ندارد، در حالی که در لوله این تفاوت به قدری کم است که مطابقت کامل بین قطر اسمی و واقعی در نظر گرفته می شود.

به یاد داشته باشید که Nominal Diameter یا NPS (Nominal Pipe Size) استانداردی است که توسط ANSI تعریف شده است.

لوله معمولاً از مواد زیر تولید می شود: فولاد، چدن، مس و پی وی سی. از جمله انجمن هایی که استانداردهایی برای ساخت لوله های فولادی ایجاد کرده اند ASTM است. در اینجا برخی از موارد موجود آورده شده است:

A106: این مشخصات لوله فولادی کربنی را برای خدمات دمای بالا پوشش می دهد.
A335: این مشخصات لوله های فولادی آلیاژی فریتی بدون درز را پوشش می دهد.
A333: این مشخصات لوله فولادی و فولادی آلیاژی جوش داده شده بدون درز و بدون درز را برای استفاده در دماهای پایین پوشش می دهد.
A312: مشخصات استاندارد برای لوله های فولادی ضد زنگ آستنیتی جوش داده شده با درز مستقیم جوش داده شده سرد که برای خدمات خورنده عمومی و درجه حرارت بالا طراحی شده است.